bijgebouwen geluidgevoelig in zin van Wet geluidhinder en Activiteitenbesluit

Door

Bijgebouwen geluidgevoeligbijgebouwen geluidgevoelig

Het bestemmingsplan in kwestie voorziet in een bedrijfsbestemming voor een paardenhouderij en ondergeschikte koetsenverhuur. Appellant woont naast het plangebied en stelt dat hij veel overlast ervaart van het bedrijf. Met name van de paarden en koetsen die langs zijn woning rijden om het terrein af te komen. Volgens hem is er sprake van een onaanvaardbare geluidhinder. Verder voert hij aan dat er in het uitgevoerde akoestisch onderzoek ten onrechte geen onderzoek is verricht naar de geluidbelasting op de aanwezige bijgebouwen op zijn woonterrein.

De Afdeling overweegt: “Vaststaat dat op het gehele woonperceel de bestemming Wonen geldt. De gronden met de bestemming Wonen zijn bestemd voor wonen met de bijbehorende voorzieningen. Dit brengt met zich mee dat bestaande bijgebouwen – hoewel deze niet als zelfstandige woning mogen worden gebruikt – in juridisch-planologisch opzicht wel voor wonen mogen worden gebruikt. (…) Voor het begrip ‘woning’ als bedoeld in artikel 1.1 van het Activiteitenbesluit is slechts van belang is of in een gebouw op grond van het bestemmingsplan bewoning is toegestaan. Gelet op het voorgaande zijn de bestaande bijgebouwen daarom aan te merken als gevoelige gebouwen als bedoeld in artikel 1.1 van het Activiteitenbesluit en als een gevoelige functie als bedoeld in de VNG-brochure.” Lees meer in r.o. 15 van uitspraak ABRS 15 december 2016, no. 201604017/1/R1. (bijgebouwen geluidgevoelig).

In een uitspraak van 27 september 2017, no. 201604017/3/R1 heeft de Afdeling zich opnieuw gebogen over deze zaak i.v.m. het reparatiebesluit. Ook weer een interessante zaak over geluidbelasting en een goed woon- en leefklimaat.

Meer weten over geluid en een goede ruimtelijke ordening?

omgevingsjurist

 

Aan huis gebonden beroep is milieugevoelige functie VNG-brochure

Door

Aan huis gebonden beroep is milieugevoelige functie VNG-brochureaan huis gebonden beroep

Appellant stelt dat buiten het bouwvlak van de beoogde woningen bijgebouwen mogen worden opgericht. De toekomstige bewoners mogen deze bijgebouwen gebruiken een aan huis aan huis gebonden beroep. Hij meent dat dit aanleiding zou kunnen geven tot klachten van die bewoners over zijn bedrijf. Die klachten zouden er vervolgens toe kunnen leiden dat zijn bedrijfsexploitatie in gevaar komt. Er wordt verder niet voldaan aan de richtafstand uit de VNG-brochure.

Het geschil is in deze zaak beperkt tot de vraag of voor de gebruiksmogelijkheden in de toegestane bebouwing buiten het bouwvlak wordt voldaan aan de richtafstand van 10 m die is aanbevolen in de VNG-brochure. De raad heeft hieromtrent gesteld dat het plan de mogelijkheid biedt om na toepassing van afwijkingsbevoegdheden gebouwen buiten het bouwvlak te gebruiken ten behoeve van mantelzorg en de kleine economie.

De Afdeling stelt vast dat gelet op (…) de planregels bijgebouwen zijn toegestaan zowel ter plaatse van de aanduiding bouwvlak als op de gronden welke hier buiten zijn gelegen (…). Weliswaar is hiermee bewoning van de bijgebouwen niet toegestaan, maar het plan verzet zich niet ertegen dat de bijgebouwen die buiten het bouwvlak mogen worden opgericht in gebruik worden genomen voor een andere milieugevoelige functie dan bewoning. Hierbij neemt de Afdeling in ogenschouw dat in (…) van de planregels een afwijkingsbevoegdheid is opgenomen op grond waarvan het gebruik van de bijgebouwen voor de uitoefening van bedrijven vallende onder de kleine economie is toegestaan. Dit betreft bedrijfsactiviteiten die wat betreft de invloed op de woonomgeving gelijk zijn te stellen aan een huis gebonden beroep. Naar het oordeel van de Afdeling is dit gebruik aan te merken als een milieugevoelige functie als bedoeld in de VNG-brochure. (…) Het gebruik als afhankelijke woonruimte valt, naar het oordeel van de Afdeling, ook onder een milieugevoelige functie. Hierbij neemt de Afdeling in ogenschouw dat bij mantelzorg een langdurig verblijf aan de orde kan zijn. Lees meer in r.o. 4.3 van uitspraak ABRS 13 september 2017 no. 201609173/1/R1.

Vragen of heeft u een onderbouwing nodig? Bel of lees meer…

omgevingsjurist

Gemengd gebied VNG-brochure in buitengebied

Door

Gemengd gebied VNG-brochure in buitengebiedgemengd gebied VNG-brochure

Een gemengd gebied in de zin van de VNG-brochure is een gebied met een matige tot sterke functiemenging. Direct naast woningen komen andere functies voor zoals winkels, horeca en kleine bedrijven. Ook lintbebouwing in het buitengebied met overwegend agrarische en andere bedrijvigheid, alsmede gebieden die direct langs de hoofdinfrastructuur liggen, kunnen als gemengd gebied worden beschouwd volgens de VNG-brochure. Waarom is deze kwalificatie zo belangrijk?

Het is erg belangrijk om een in een onderbouwing goed aan te geven hoe het plangebied kan worden gekwalificeerd. Is het een rustig buitengebied of een gemengd gebied? Onderbouw dit met foto’s en voer een schouw in het plangebied uit. Bij een gemengd gebied kunnen de richtafstanden die genoemd worden in bijlage 1 met 1 afstandsstap terug worden gebracht. Dit kan aanzienlijk schelen. Een goede onderbouwing ervan is dus heel belangrijk.

Gemengd gebied VNG-brochure? In deze zaak ging dat helaas mis. Volgens de gemeente was er ter plaatse sprake van lintbebouwing in het buitengebied. Aan de betreffende weg staat een aantal, al dan niet voormalige, boerderijen. Ook ligt het perceel nabij een bebouwingsconcentratie. Verder zijn er bedrijven aanwezig zoals een boomkwekerij, een bedrijf dat voorziet in koetsenverhuur en kleinschalig logeren alsmede een veehouderij. Ook ligt er volgens de gemeente een drukke weg op relatief korte afstand van het perceel.

Volgens de Afdeling is er echter geen sprake van een gemengd gebied in de zin van de VNG-brochure: “(…) Ter plaatse van het plangebied is voornamelijk sprake van uitgestrekte agrarische gronden met verspreid liggende agrarische bouwvlakken. Naast het plangebied ligt alleen de boerderij van appellant met schuin daartegenover de bijbehorende bedrijfsbebouwing. De eerstvolgende bebouwing ligt op meer dan 200 m en ook de door het college genoemde weg ligt op ongeveer 250 m. Verder bevinden zich in het gebied verspreid liggende woningen, welke veelal een agrarische oorsprong kennen. Dat op grotere afstand van het perceel enkele al dan niet agrarische bedrijven en woningen aanwezig zijn, doet naar het oordeel van de Afdeling niet af aan de omstandigheid dat de omgeving ter plaatse als overwegend agrarisch, en niet als gemengd gebied, valt te kwalificeren. (…).”  Lees meer in r.o. 9.1 van uitspraak ABRS 6 september 2017, no. 201608659/1/R2

Vragen of een onderbouwing nodig?

omgevingsjurist

geluidsoverlast terras regelen via bestemmingsplan

Door

Geluidsoverlast terras regelen via bestemmingsplan en relativiteitsvereistegeluidsoverlast terras

Het college van B&W heeft een omgevingsvergunning verleend voor het herbouwen van een boerderij met als functie restaurant, galerij en bedrijfswoning, het bouwen van een wagenschuur en een hooischuur met logiesfunctie. Het restaurant heeft aan 3 zijden een terras en er zijn zitplaatsen in de boomgaard.

Appellanten beweren dat er bij hun woning geen sprake is van een akoestisch aanvaardbare situatie. Een andere appellant stelt dat een beroep op overschrijding van de gehanteerde streefwaarde op de gevel van de woning niet tot vernietiging van het besluit kan leiden, omdat het in artikel 8:69a van de Awb opgenomen relativiteitsvereiste daaraan in de weg staat.

De Afdeling overweegt als volgt: “Een belanghebbende kan zich beroepen op de geluidnormen die het bevoegd gezag in acht neemt ter invulling van het begrip ‘goede ruimtelijke ordening’, indien het besluit tot vergunningverlening strekt tot uitvoeren van een activiteit waarvan hij ook nadelige geluidseffecten voor zijn woonsituatie moet vrezen. Die mogelijkheid bestaat ook indien hij volstaat met aannemelijk te maken dat de vergunningverlening zal leiden tot overschrijding van de geluidsnormen ter plaatse van woningen in zijn directe omgeving en daarmee tot nadelige geluidseffecten bij zijn woning (…). Nu aannemelijk is dat een overschrijding van de streefwaarden op de woning ook zal leiden tot meer geluidbelasting op de woning van appellant, staat artikel 8:69a van de Awb niet aan vernietiging van het besluit om die reden in de weg.

Geluidsoverlast terras – (…) Verder is in de vergunning noch in de daarbij behorende stukken, zoals het akoestisch rapport, het aantal bezoekers van de inrichting gelimiteerd. In het akoestisch rapport is gerekend met 40 bezoekers op het terras en 20 in de boomgaard, doch deze aantallen zijn niet als maximale aantallen vastgelegd. Daarbij komt dat kennelijk geen rekening is gehouden met verblijfsgasten die zich op het terrein van de inrichting of in het horeca-gedeelte van de inrichting bevinden.”

Lees meer in r.o. 12.1 van uitspraak ABRS 20 september 2017, no. 201605303/1/A1

Vragen over geluid en goed woon- en leefklimaat?

omgevingsjurist

handhaving geluidoverlast conservatorium

Door

Handhaving geluidoverlast conservatoriumhandhaving geluidoverlast

De gemeente heeft een verzoek om handhavend op te treden tegen geluidoverlast door een conservatorium afgewezen. In bezwaar heeft de gemeente het besluit in stand gelaten. Het vervolgens ingestelde beroep is gegrond verklaard. Vervolgens is een nieuw besluit op bezwaar genomen. Tegen dit besluit is hoger beroep ingesteld.

Omwonenden van het conservatorium stellen geluidoverlast te ondervinden van de studenten van het conservatorium die de ramen van de oefenlokalen openzetten wanneer zij daar hun instrumenten bespelen.

Handhaving geluidoverlast – Het conservatorium valt onder de werking van het Activiteitenbesluit milieubeheer en dient daarom te voldoen aan de in artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit opgenomen geluidgrenswaarden. Vaststaat dat het conservatorium voornoemde geluidgrenswaarden overschrijdt. Het college was derhalve bevoegd om op te treden.

De overschrijding van de geluidgrenswaarden is het gevolg van het ontbreken van voldoende isolatie van een muzieklokaal en het ten gehore brengen van muziek met de ramen open. Het college heeft een last onder dwangsom opgelegd om het conservatorium ertoe te bewegen bouwkundige voorzieningen te treffen met betrekking tot het muzieklokaal. Volgens de Afdeling wordt met deze last echter niet bewerkstelligd dat het conservatorium de geluidgrenswaarden als bedoeld in artikel 2.17, eerste lid van het Activiteitenbesluit niet meer overschrijdt, aangezien de last niet voorkomt dat de geluidgrenswaarden worden overschreden door het ten gehore brengen van muziek met de ramen open. Gelet op het voorgaande had het college volgens de Afdeling niet mogen volstaan met het opleggen van een maatwerkvoorschrift en een last onder dwangsom ten aanzien van het treffen van bouwkundige voorzieningen in het lokaal. Het betoog slaagt.

Lees verder in r.o. 6 e.v. van uitspraak ABRS 6 september 2017, no. 201604096/1/A1.

Slagschaduw windturbines en afstandseisen

Door

Slagschaduw windturbines en afstandseisenslagschaduw windturbines

Het Havenbedrijf Amsterdam heeft een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend voor de plaatsing van 7 windturbines met een masthoogte van 98 meter. Gedeputeerde Staten van de provincie Noord-Holland hebben geweigerd de vergunning te verlenen. Het Havenbedrijf en de gemeente kunnen zich niet met dit besluit verenigen en hebben beroep ingesteld.

Motieven regels in Wro en Activiteitenbesluit zijn anders – Appellanten betogen dat de gestelde afstandseis van 600 meter in strijd is met de systematiek van het Activeitenbesluit milieubeheer en de Activiteitenregeling die regels bevatten over het in werking nemen van een windturbine waaronder regels ter voorkoming en beperking van slagschaduw en lichtschittering en het voorkomen van risico’s voor de omgeving en ongewone voorvallen, vinden hun grondslag in artikel 8.40 van de Wet milieubeheer. Het gaat om regels die nodig zijn ter bescherming van het milieu tegen de nadelige gevolgen die inrichtingen kunnen veroorzaken.  Het gaat om normen waaraan de windturbine moet voldoen. De Wet ruimtelijke ordening daarentegen geeft regels die zien op het gebruik van gronden. Provinciale Staten kunnen ingevolge artikel 4.1 van de Wro, indien provinciale belangen dat met het oog op een goede ruimtelijke ordening noodzakelijk maken, bij of krachtens provinciale verordening regels stellen omtrent de inhoud van bestemmingsplannen. Dit instrument ziet op het reguleren van het gebruik van de ruimte, waarbij in het kader van een goede ruimtelijke ordening vanuit verschillende ruimtelijke motieven een belangenafweging dient te worden gemaakt ter bepaling van hetgeen op de desbetreffende gronden wenselijk en aanvaardbaar wordt geacht. Het motief van de provinciale regeling valt daarmee niet geheel samen met de motieven van de Wet milieubeheer. Gelet op het verschil in de motieven die aan de provinciale regeling en regels op grond van de Wet milieubeheer ten grondslag liggen, bevat de provinciale regeling in zoverre geen regeling ten aanzien van een onderwerp waarin al in de regels in de Wet milieubeheer is voorzien. Dat de motieven elkaar gedeeltelijk overlappen, geeft geen grond voor een ander oordeel (…).

Slagschaduw windturbines – Verder doorkruist de gestelde afstandseis de regels op grond van de Wet milieubeheer niet, aangezien deze eis de toepassing van de regels niet onmogelijk maakt. Lees verder in r.o. 12.1 van uitspraak ABRS 30 augustus 2017, no. 201609961/1/A1.

omgevingsjurist

 

 

Geluidnormen in planregels bestemmingsplan evenementen

Door

Geluidnormen in planregels bestemmingsplan en evenementengeluidnormen

De gemeente heeft een bestemmingsplan voor de regeling van evenementen op een drafbaan vastgesteld. In de planregels zijn zowel maxima opgenomen voor het aantal bezoekers als voor maximaal toegestane geluidnormen.

In de nota Strategisch Evenementenbeleid staat dat muziekevenementen doorgaans maximaal 12 keer per jaar op één locatie georganiseerd kunnen worden. In voornoemde nota staat dat de drafbaan een toplocatie is voor grootschalige evenementen, zoals grote (pop)concerten, het bevrijdingsfestival en volksfeesten. geluidnormen

Appellant betoogt dat het plan 11 dagen onafgebroken muziekfestivals toestaat, omdat voor muziekevenementen, anders dan voor dance-evenementen geen maximale duur, rustperiode en aanvangstijd in de planregels is opgenomen. Hij voert aan dat voor dance-evenementen een rustperiode voor 2 weken in de planregels is opgenomen en dat dit voor de overige muziekevenementen ontbreekt.

Appellant betoogt verder dat de in de planregels opgenomen geluidnormen voor categorie-2 en 3-evenementen onzorgvuldig tot stand zijn gekomen. Hij voert aan dat onduidelijk is of met de aangegeven geluidnormen getallen bedoeld worden die zijn gebaseerd op LAeq of LCeq metingen, of op LAmax of LCmax. Als in de planregels is uitgegaan van het equivalente geluidniveau is het van belang om te weten over welke tijdsduur, des te meer piekgeluiden zijn toegestaan. Deze informatie ontbreekt ten onrechte in de planregels, aldus appellant.

De raad stelt dat vanuit een oogpunt van ruimtelijke aanvaardbaarheid ervoor is gekozen voor dance-evenementen een rustperiode van minimaal 2 weken en een maximale duur van 8 uur vast te leggen in het plan. Een uitbreiding van deze regeling naar alle muziekevenementen is niet nodig, omdat er volgens de raad geen onaanvaardbare hinder optreedt als gevolg niet niet-dance-evementen.

De raad stelt verder dat de in de planregels opgenomen geluidnormen zien op het langtijd beoordelingsgemiddelde, het equivalente geluidniveau LAeq en LCeq. De raad erkent dat is nagelaten dit in de planregels op te nemen.

De Afdeling overweegt: (…) voorts overweegt de Afdeling dat nu in de artikelen (…) van de planregels niet is vermeld dat de geluidnormen zien op het equivalente geluidniveau en evenmin is vermeld hoe dit niveau dient te worden gemeten, de raad ten aanzien van deze geluidnormen niet precies genoeg heeft geregeld wat hij heeft beoogd. (…) Daarbij neemt de Afdeling in aanmerking dat het plan nvoor alle categorie 2- en 3 evenementen hogere geluidwaarden toestaat en dat in de planregeling voor alle evenementen naast een dB(A)- ook een dB(C) waarde voor de bastonen is vastgesteld. Gelet hierop heeft de raad het plan in zoverre in strijd met artikel 3:46 van de Awb vastgesteld.

Over laagfrequent geluid kunt u lezen in r.o. 11.2 van ABRS 23 augustus 2017, no. 201607013/1/R3

Advies nodig over de planologische regeling van geluidnormen?

omgevingsjurist

Bedrijfswoning Activiteitenbesluit niet gedefinieerd

Door

Bedrijfswoning Activiteitenbesluit niet gedefinieerdbedrijfswoning activiteitenbesluit

Deze uitspraak gaat over een handhavingszaak. De gemeente heeft een caféhouder onder oplegging van een dwangsom gelast om te voldoen aan de geluidsnormen uit artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit milieubeheer (Activiteitenbesluit). Gelast is om het geluidniveau van het café in overeenstemming te brengen met de normen van het Activiteitenbesluit, door ervoor te zorgen dat het muziekgeluid afkomstig van het café de normen uit artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit niet overschrijdt.

Appellant betoogt dat de rechtbank heeft miskend dat de geluidsnormen opgenomen in artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit, niet van toepassing zijn op de woning van belanghebbende, omdat deze woning een bedrijfswoning is in de zin van artikel 6.15 Activiteitenbesluit. Volgens hem heeft de rechtbank ten onrechte overwogen dat de vraag of een woning als zodanige bedrijfswoning kan worden aangemerkt, moet worden beantwoord aan de hand van de juridisch-planologische status van de woning. Volgens hem is bepalend of tussen de studio en de woning feitelijk een technische, organisatorische of functionele binding bestaat. Dit is volgens hem het geval, nu de woning wordt bewoond door de eigenaar van de studio en de tuin en schuur op het perceel worden gebruikt voor zowel de woning als de studio.

Bedrijfswoning Activiteitenbesluit niet gedefinieerd.

De Afdeling overweegt: “De begrippen dienstwoning en bedrijfswoning zijn in het Activiteitenbesluit niet gedefinieerd. In de Nota van Toelichting bij het Activiteitenbesluit (Stb. 2007, 415, p. 294-295) staat dat met de inwerkingtreding van het Activiteitenbesluit niet is beoogd geluidsbescherming te bieden aan dienst- of bedrijfswoningen die onder het Besluit horeca-inrichtingen geen geluidsbescherming genoten. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen met betrekking tot de Wet milieubeheer (…) is bij de vraag of aan een hindergevoelig object bescherming toekomt niet de planologische status van dit object doorslaggevend, maar het feitelijk gebruik dat hiervan wordt gemaakt. (…) Dit betekent dat het feitelijk gebruik van de woning (…) bepalend is voor het antwoord op de vraag of deze als dienst- of bedrijfswoning in de zin van artikel 6.15 van het Activiteitenbesluit moet worden aangemerkt. Het betoog is gegrond.”

Lees meer in r.o. 2.3 van uitspraak ABRS 23 augustus 2017, no. 201603925/1/A1

omgevingsjurist

Spuitzone ook bij bestaande boomkwekerij onderzoeken

Door

Spuitzone ook bij bestaande boomkwekerij onderzoekenspuitzone

Het bestemmingsplan in kwestie maakt een boomteeltbedrijf mogelijk met als nevenactiviteit een hoveniersbedrijf. Deze activiteiten waren per ongeluk niet bestemd in het geldende bestemmingsplan. Het gaat in dit geval dus om een bestaand bedrijf dat gelegaliseerd wordt. Voor de kwekerij wordt tevens de bouw van een loods mogelijk gemaakt.

Appellant woont naast het perceel en stelt overlast te ervaren van het bedrijf. Hij wijst er op dat er ten onrechte geen specifiek onderzoek is gedaan naar de gevolgen van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen zo dicht bij zijn woonperceel. De gemeente heeft gebruik gemaakt van het algemene onderzoek van de WUR naar spuitzones uit 2012 dat voor de gehele gemeente is gemaakt en stelt verder dat dit een bestaande situatie betreft en dat de activiteiten van het bedrijf abusievelijk niet in het geldende bestemmingsplan waren opgenomen. Om die reden heeft de gemeente geen locatiespecifiek onderzoek uitgevoerd naar de spuitzone van het bedrijf.

De Afdeling overweegt als volgt: “Zoals de Afdeling eerder heeft geoordeeld betekent het enkele gegeven dat een bestaande situatie aan de orde is niet dat in het geheel geen betekenis behoeft te worden toegekend aan de milieuhygiënische gevolgen van een boomgaard voor de omgeving. Het laten voortbestaande van een bestaande historisch gegroeide situatie kan onder omstandigheden in strijd zijn met een goede ruimtelijke ordening, indien blijkt dat de nadelige gevolgen hiervan zo groot zijn dat deze in redelijkheid niet langer aanvaardbaar kunnen worden geacht. Dit is met name het geval indien de gezondheid van omwonenden niet kan worden gegarandeerd. 

Gezien de in het algemeen aan te houden spuitzone van 20 meter volgens het door de raad gehanteerde rapport, welke afstand in het geheel niet wordt gehaald, en vanwege het ontbreken van locatiespecifiek onderzoek, is de Afdeling van oordeel dat de raad er geen blijk van heeft gegeven zich ervan te hebben vergewist of in redelijkheid doorslaggevend belang kan worden toegekend aan het voortzetten van de gestelde bestaande situatie. Dat, naar de raad stelt, aan de rand van het perceel ter hoogte van de woning, de te bouwen loods is voorzien die eventuele drift kan weren is daarvoor onvoldoende. Bij de te hanteren spuitzone dient immers van de maximale planologische mogelijkheden te worden uitgegaan en de aanduiding staat een boomkwekerij toe tot aan de rand van het perceel toe. (…).”

Lees meer in uitspraak ABRS 16 augustus 2017, no. 20160477/1/R2.

Onderbouwing nodig over woningen bij spuitzones of advies over de borging in het bestemmingsplan? Bel de specialist in spuitzones:

omgevingsjurist

 

 

Geluidszone industrieterrein en akoestisch onderzoek bedrijven

Door

Geluidszone industrieterrein en akoestisch onderzoek bedrijvengeluidszone industrieterrein

Het bestemmingsplan in kwestie voorziet in een actualisering van de bestemmingsplannen voor de bestaande industrieterreinen binnen de gemeente, en in de gewijzigde vaststelling van de geluidszone rondom deze terreinen als bedoeld in artikel 40 van de Wet geluidhinder (Wgh).

Appellanten betogen dat er ten onrechte goedkeuring is verleend aan de gewijzigde vastgestelde geluidszone industrieterrein rondom het industrieterrein. Zij voeren onder meer aan dat het plan voorziet in een toename van de geluidhinder voor omwonenden en dat de burgerwoningen binnen de geluidszone niet mogen worden uitgebreid. Het college heeft aan de goedkeuring van de geluidszone ten grondslag gelegd dat slechts het westelijke deel van de geluidszone rondom het industrieterrein is gewijzigd en dat voor 3 woningen rond dat industrieterrein hogere grenswaarden in de zin van de Wet geluidhinder zijn vastgesteld.

Uit het uitgevoerde akoestisch onderzoek blijkt dat ook bedrijven die zijn gelegen op gronden waarop de vestiging van Wgh-inrichtingen niet is toegestaan in het akoestisch onderzoek zijn betrokken. De Afdeling overweegt: “Het college en de raad hebben daarmee een onjuist uitgangspunt gehanteerd bij het bepalen van de ligging van de geluidszonegrens van 50 dB(A). Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (…) zijn in dit kader uitsluitend relevant de gronden waarop op basis van het plan inrichtingen kunnen worden gevestigd die in belangrijke mate geluidhinder kunnen veroorzaken in de zin van de Wgh. Slechts de cumulatieve geluidsbelasting vanwege de bedrijven op die gronden dient op de zonegrens niet boven de 50 dB(A) te komen. Voor de aanwezige en eventuele nieuwe bedrijven op de overige gronden heeft de ligging ervan binnen een zone als bedoeld in artikel 40 van de Wgh derhalve geen betekenis. De aanduidingen ‘geluidszone’ en ‘grens van het plan’ betreffen de binnen- en buitengrenzen van de geluidszone op blad 2 van de plankaarten (…) zijn derhalve in strijd met artikel 40 van de Wgh vastgesteld.”

Zie uitspraak ABRS 20 mei 2009, no. 200708171/1/R1  

Vragen over akoestisch onderzoek en een goede ruimtelijke ordening?

omgevingsjurist