Geen zienswijze ontwerpbesluit, toch ontvankelijk beroep bestemmingsplan

Door

Geen zienswijze ontwerpbesluit, toch ontvankelijk in beroep bestemmingsplangeen zienswijze

De gemeente heeft een bestemmingsplan vastgesteld voor de bouw van 7 woningen op voormalige agrarische grond. Deze woningen zijn mogelijk vanwege een Rood-voor-Rood-regeling. Er is tevens een omgevingsvergunning verleend voor de bouw van 5 woningen. Appellanten kunnen zich niet vinden in de besluiten en hebben daarom beroep ingesteld. De raad geeft aan dat de beroepen niet-ontvankelijk moeten worden verklaard omdat appellanten geen zienswijzen hebben ingediend tegen de ontwerpbesluiten.

Het ontwerpplan en het ontwerpbesluit van de omgevingsvergunning hebben gedurende 6 weken ter inzage gelegen. In deze termijn konden zienswijzen worden ingediend. Op grond van artikel 6:13 Awb kunnen belanghebbenden aan wie redelijkerwijs kan worden verweten dat zij geen zienswijzen naar voren hebben gebracht over het ontwerpbesluit, geen beroep instellen bij de bestuursrechter.

De Afdeling overweegt als volgt: “(…) Appellanten hebben geen zienswijzen naar voren gebracht over de ontwerpbesluiten. Niet is gebleken dat hen dit redelijkerwijs niet kan worden verweten. Gelet op artikel 6:13 van de Awb moet het beroep van appellanten (…) niet-ontvankelijk worden verklaard. De Afdeling heeft echter haar jurisprudentie over de ontvankelijkheid van beroepen tegen omgevingsrechtelijke besluiten die zijn voorbereid met afdeling 3.4 van de Awb gewijzigd. Aanleiding daarvoor was het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (…). Aan belanghebbenden wordt in omgevingsrechtelijke zaken niet langer tegengeworpen dat zij geen zienswijze naar voren hebben gebracht over het ontwerpbesluit. Voor niet-belanghebbenden geldt ook dat zij beroep kunnen instellen tegen omgevingsrechtelijke besluiten, mits zij een zienswijze over het ontwerpbesluit naar voren hebben gebracht of ingeval hen niet kan worden verweten dat zij dat hebben nagelaten (…). Dit betekent dus dat bij omgevingsrechtelijke besluiten die zijn voorbereid met afdeling 3.4 van de Awb, artikel 6.13 van de Awb alleen nog kan worden tegengeworpen aan niet-belanghebbenden die (verwijtbaar) geen zienswijze naar voren hebben gebracht over het ontwerpbesluit. Voor het antwoord op de vraag of de beroepen (…) ontvankelijk zijn, is dus beslissend of deze (…) belanghebbenden zijn. Lees meer in r.o. 3.3 van uitspraak ABRS 17 november 2021, no. 202001533/1/R3. (geen zienswijze).

Belanghebbende omgevingsvergunning natuurlijk persoon

Door

Belanghebbende omgevingsvergunning en gevolgen van enige betekenisbelanghebbende omgevingsvergunning

  • artikel 1:2, eerste lid Awb
  • natuurlijke persoon

De Raad van State gebruikt de volgende (standaard)overweging om aan te geven of een appellant al dan niet belanghebbende is:

“Om als belanghebbende in de zin van artikel 1:2, eerste lid van de Awb te kunnen worden aangemerkt, moet een natuurlijke persoon een voldoende objectief bepaalbaar belang bij het besluit hebben. Het uitgangspunt is dat degene die rechtstreeks feitelijke gevolgen ondervindt van de activiteit, in beginsel belanghebbende is bij de vaststelling van dat besluit. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (…) dient het criterium ‘gevolgen van enige betekenis’ als correctie op dat uitgangspunt. Gevolgen van enige betekenis ontbreken indien de gevolgen wel zijn vast te stellen, maar de gevolgen van de activiteit voor de woon-, leef- of bedrijfssituatie voor de betrokkene dermate gering zijn dat een persoonlijk belang bij het besluit ontbreekt. Daarbij wordt acht geslagen op de factoren afstand tot, zicht op, planologische uitstraling van en milieugevolgen (o.a. geur, geluid, licht, trilling, emissie, risico van de activiteit die het besluit toestaat, waarbij die factoren zo nodig in onderlinge samenhang worden bezien. Ook aard, intensiteit en frequentie van de feitelijke gevolgen kunnen van belang zijn.”

In deze casus ging het om de verlening van een omgevingsvergunning voor de bouw van een hotel en telt het aspect uitzicht ook mee:

“Appellant heeft ter zitting van de Afdeling gesteld dat hij vanuit het op zijn perceel aanwezige tuinhuis zicht heeft op het pension. De Afdeling volgt hem daarin, maar dat leidt niet zonder meer tot de conclusie dat appellant gevolgen van enige betekenis ondervindt van het project. Uit de ter zitting geschetste situatie blijkt dat het tuinhuis gericht is op de tuin en de woning van appellant en dat er alleen zicht is op het pension vanuit een dakkapel aan de achterkant van het tuinhuis (…). Lees meer in r.o. 2.3 van uitspraak ABRS 30 oktober 2019, no. 201900916/1/A1. Belanghebbende omgevingsvergunning.

 

Belanghebbende bestemmingsplan correctie op jurisprudentie

Door

Belanghebbende bestemmingsplan: correctie op jurisprudentiebelanghebbende bestemmingsplan

  • belanghebbende bestemmingsplan

Er is heel veel jurisprudentie verschenen over het begrip ‘belanghebbende’ uit de Awb (en overige wetgeving). Een belangrijke correctie die de Raad van State uitvoert ten aanzien van haar bestaande jurisprudentie komt aan de orde in een uitspraak van 25 april 2018 (zaakno. 201705577/R6). In dit geval ging het om het vaststellingsbesluit van een bestemmingsplan voor een bedrijventerrein.

Appellant richt zich in zijn beroepschrift tegen de ontwikkeling van het bedrijventerrein. Volgens de raad is appellant geen belanghebbende bij de ontwikkeling van het bedrijventerrein, omdat hij op 800 m van het voorziene bedrijventerrein woont, geen zicht heeft op het bedrijventerrein en gelet op de tussen de woning van appellant en het bedrijventerrein gelegen bebouwing, de A15 en de Betuweroute is uitgesloten dat appellant ruimtelijke gevolgen van enige betekenis zal ondervinden van het voorziene bedrijventerrein.

De Afdeling overweegt als volgt: “Zoals de Afdeling heeft overwogen in haar uitspraak van 23 augustus 2017 (…) is het uitgangspunt dat degene die rechtstreeks feitelijke gevolgen ondervindt van een activiteit die het besluit – zoals een bestemmingsplan of een vergunning – toestaat, in beginsel belanghebbende is bij dat besluit. Het criterium ‘gevolgen van enige betekenis‘ dient als correctie op dit uitgangspunt. Gevolgen van enige betekenis ontbreken indien de gevolgen wel zijn vast te stellen, maar de gevolgen van de activiteit voor de woon-, leef- of bedrijfssituatie van betrokkene dermate gering zijn dat een persoonlijk belang bij het besluit ontbreekt. Daarbij wordt acht geslagen op de factoren afstand tot, zicht op, planologische uitstraling van en milieugevolgen (o.a. geur, geluid, licht, trilling, emissie, risico) van de activiteit die het besluit toestaat, waarbij die factoren zo nodig in onderlinge samenhang worden bezien. Ook aard, intensiteit en frequentie van de feitelijke gevolgen kunnen van belang zijn. De Afdeling ziet gelet op de lijn die is neergelegd in de uitspraak van 23 augustus 2017 aanleiding om appellant – in afwijking van de hiervoor onder 3 genoemde uitspraak over het bestemmingsplan (…) niet aan te merken als belanghebbende bij het bestemmingsplan voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein (…). Daardoor acht de Afdeling redengevend dat appellant op ongeveer 750 m van de rand van het zuidelijke deel van het bedrijventerrein woont. Lees meer in r.o. 12.2.