Tempo circulaire economie moet fors omhoog!

Volgens het ministerie van IenW moet het tempo van de circulaire economie fors omhoog. Volgens een brief van 18 oktober 2021 gaan de grondstoffentrends niet de goede kant op. En inderdaad staan de prijzen onder grote druk en dreigt er schaarste. Volgens mij is er ook niemand tegen een circulaire economie. Alleen het tempo waarin de wijzigingen worden doorgevoerd is zorgelijk. Wie gaat dit allemaal betalen? Een volgend punt van zorg is het tempo dat steeds hoger wordt. Volgens mij zijn we op een punt beland waarin regeringen wereldwijd moeten herbezinnen en moeten nadenken. Nadenken vraagt reflectie en even terugtrekken. Even weg uit de waan van de dag. Even niet schreeuwen en reageren. Wat willen we nu eigenlijk? Welke kant moet het op? Wat gaat het kosten en wat levert het op? Dat laatste hoeft niet altijd financiële opbrengst te zijn. Waarom wordt er geen tijd genomen om een visie te maken? En naar elkaar te luisteren, ook al ben je het niet met elkaar eens, in plaats van cancelen.

Met name de agrarische sector krijgt te maken met de ene na de andere beleidswijziging. Deze kleinerende en directieve aanpak roept weerstand op. Op deze manier krijg je de agrarische sector niet mee. Boeren weten ook wel dat het anders moet, daar zijn ze vaak al mee bezig. Vanuit het Rijk wordt vaak een blik met experts opengetrokken en een programma opgezet die boeren wel even laten zien hoe het moet. Ja, vanuit de studeerkamer ziet dat er goed uit. Maar hoe breng je zoiets in de praktijk? Dat laatste is een stuk moeilijker en weerbarstiger. Dat vraagt geduld en begrip. En wie gaat de nieuwe aanpak betalen? Veel mensen hebben een te romantisch beeld van een boerderij. Het is keihard werken tegen veel te lage prijzen.

De Zoomsters die de hele dag achter een beeldscherm zitten en thuiswerken hebben werkelijk geen idee. Ze denken verantwoord bezig te zijn: aankopen doen bij een biologische winkel of markt, elektrisch rijden en oordelen maar over mensen die niet zo leven. Regelmatig jog ik door de wijk Feyenoord en denk ik, hoe gaan deze mensen die drie-hoog-achter wonen, de hoge energieprijzen betalen, de dure boodschappen (inflatie), etc. Een groot deel van deze mensen is aan het overleven en is helemaal niet bezig met de circulaire economie. Vooral ook tijdens de lockdowns had ik met ze te doen: zonder tuin met een gezin noodgedwongen binnenzitten, baan verliezen, kinderen die niet naar school konden en een MP die na de rellen maar riep dat het asocialen waren. Tenenkrommend! Wat dit met de circulaire economie te maken heeft? Nou eigenlijk alles. Vanuit de rijksoverheid worden er met grote haast allerlei veranderingen doorgevoerd zonder af te vragen hoe de bevolking ervoor staat. Een circulaire economie is geen elitaire bezigheid. Het vraagt visie voor een langere termijn, even pas op de plaats maken en communiceren met de bevolking.