Bereikbaarheid hulpdiensten en bestemmingsplan

Wettelijk kader: Artikel 9, tweede lid van de Woningwet geeft aan dat de voorschriften van de gemeentelijke bouwverordening van toepassing blijven indien het desbetreffende bestemmingsplan geen voorschriften bevat die hetzelfde onderwerp regelen, tenzij het desbetreffende bestemmingsplan anders bepaalt.

In de gemeentelijke bouwverordening zijn artikelen gewijd over de bereikbaarheid van gebouwen. Op de website van de VNG is te lezen dat de artikelen over de bereikbaarheid van gebouwen worden overgeheveld naar het Bouwbesluit in 2012.

Casus: In de casus van uitspraak van de Afdeling van 9 november 2011 (no. 201011588/1/T1/R2) is de bereikbaarheid van hulpdiensten aan de orde. Appellant betoogt dat de kantoorvilla’s die met het bestemmingsplan mogelijk worden gemaakt, aan twee zijden bereikbaar zouden moeten zijn voor hulpdiensten. De raad stelde dat er geen wettelijke verplichting tot de aanleg van de ontsluitingen is. De Afdeling tikt de gemeente op de vingers en geeft het volgende aan: “gezien de onduidelijkheid op dit punt en het belang van een goede bereikbaarheid voor hulpdiensten had het op de weg van het college gelegen hiernaar onderzoek te doen en te motiveren waarom in dit geval een goede bereikbaarheid is verzekerd. Nu dit niet is gebeurd, is het bestreden besluit in zoverre in strijd met artikel 3:2 en artikel 3:46 van de Awb.”

Praktijktip: onderzoek ik het kader van een goede ruimtelijke ordening – de bereikbaarheid van hulpdiensten lijkt me ruimtelijk relevant – ook de bereikbaarheid van gebouwen (die met het bestemmingsplan mogelijk worden gemaakt) voor hulpdiensten, etc. Het lijkt een aspect wat pas ‘later’ aan de orde komt bij het vergunningentraject, maar uit deze uitspraak blijkt dat dit niet (altijd) het geval is. 

gepubliceerd op 10-11-2011