Industrieel wonen ja, maar jaag bedrijven niet de stad uit!
- Geef bedrijven de ruimte, ook in gemengd gebied
In veel steden worden bedrijventerreinen getransformeerd naar gemengde woon- en werkgebieden. Mede door het tekort aan woningen wordt er minder naar de belangen van bedrijven gekeken. Steeds meer ondernemers voelen zich beknot in hun mogelijkheden door woningbouwplannen op bedrijventerreinen.
De politieke opdracht lijkt om zoveel mogelijk woningen te bouwen ten koste van alles. Mijn advies: kijk verder dan alleen de juridische werkelijkheid! Dit is een papieren werkelijkheid, maar niet altijd een goede ruimtelijke ordening of een goede en gezonde fysieke leefomgeving. Met gezond verstand kan vaak hinder worden voorkomen. Uit een recente uitspraak van de Afdeling wordt dit nog eens benadrukt.
Een voorbeeld van een papieren werkelijkheid is te vinden in uitspraak ABRS 30 april 2019, ECLI:NL:RVS:2019:1398. Het Chw-plan is gemaakt voor een periode van 20 jaar en biedt ruimte aan een geleidelijke herontwikkeling van het voormalige defensieterrein Hembrug tot een gemengd woon- en werkgebied. Een ondernemer uit het gebied vreest te worden belemmerd in de bedrijfsvoering van zijn fritesfabriek. Volgens de ondernemer heeft de raad onvoldoende onderzoek gedaan naar de geuremissie van de fritesfabriek. Het bedrijf kan mogelijk niet voldoen aan de geurcontour zoals genoemd in de planregels. Volgens de ondernemer had de raad de VNG-brochure moeten toepassen en had zij moeten uitgaan van een afstand tussen de 50 en 300 meter.
De raad stelt zich op het standpunt dat de ruimte om woningen te realiseren op korte afstand van de fritesfabriek wordt beperkt door de emissie- en immissienormen zoals opgenomen in de planregels: op 1 meter afstand uit de gevel van de fritesfabriek moet het bedrijf voldoen aan de geurcontour in de planregels. Volgens de raad wordt door deze geurcontour een aanvaardbaar woon- en leefklimaat gegarandeerd en hoeft om die reden niet aan de richtafstanden uit de VNG-brochure te worden voldaan.
Verder is het plaatsen van een actief koolfilter op het dak van de fabriek en het verplichte luchtfilter voor nieuwe woningen voldoende om geurhinder ter plaatse van de nieuwe woningen te voorkomen. Onder meer ten aanzien van dit onderdeel gaat het Chw-plan ‘onderuit’. De Afdeling overweegt dat er in het onderzoek niet is uitgegaan van een worstcase bedrijfssituatie en staat niet vast dat slechts een actief koolfilter op het dak van de fritesfabriek nodig is om aan de geurcontour te voldoen.
Hoewel flexibiliteit in een plan is toe te juichen zie ik vrij vaak dat er vaak alleen wordt gekeken naar de juridische werkelijkheid. Voldoen we aan de grenswaarde? Dan kan het! Dat is echt niet genoeg. Woningen realiseren op korte afstand van een bedrijf is vaak vragen om problemen, daar hoef je geen deskundige voor te zijn. De dagelijkse weerbarstige realiteit van de bedrijfsvoering wordt hierdoor uit het oog verloren. Bedrijvigheid zorgt nu eenmaal voor (enige) overlast. Aan- en afvoer door vrachtwagens, laden en lossen, deuren die af en toe open gaan en voor geluidsoverlast kunnen zorgen, etc. Het inpandige productieproces is wellicht stiller geworden, maar de aan- en afvoer van vrachtwagens is vaak nog hetzelfde.
Het ruwe industrieel wonen is erg hip. De vraag is of de nieuwe bewoners straks als ze er wonen ook zo tolerant zijn!
Voor adviezen, onderbouwingen en vragen over milieuzonering en Chw-plan, bel 010 – 268 0689 of mail!